Międzynarodowy Dzień Dzieci Ulicy został ustanowiony w 2011 r. przez Konsorcjum dla Dzieci Ulicy (The Consortium for Street Children, CSC). Jest to międzynarodowa sieć organizacji walczących o prawa dzieci ulicy, starająca się poprawić ich sytuację. Celem obchodzenia tego dnia jest zwrócenie uwagi społeczeństwa międzynarodowego na sytuację dzieci ulicy i zrozumienia problemu.
Z danych wynika, że na świecie żyje około 90 milionów dzieci ulicy. Są to dzieci, które przez krótszy lub dłuższy czas pozostają bezdomne, doświadczają głodu, chorób, przemocy i samotności. Dzieci ulicy, aby przeżyć podejmują się kradzieży, prostytucji, handlu narkotykami i przemocy.
Rada Europy wyodrębniła trzy kategorie dzieci ulicy:
- street working children - dzieci, które pracują na ulicy, ale najczęściej mieszkają w domu rodzinnym i utrzymują kontakt z rodziną,
- street living children - dzieci pracujące i mieszkające na ulicy, które utrzymują sporadyczny kontakt z krewnymi,
- children at risk- dzieci przebywające w instytucjach poprawczych, więzieniach lub utrzymywane przez starsze dzieci.
Problem w szczególności dotyczy Azji i Ameryki Łacińskiej. Jednak według danych pochodzących z Międzynarodowego Raportu o Dzieciach Ulicy w 9 milionowej grupie dzieci żyjących w Polsce aż 1,2 miliona z nich to „dzieci ulicy” (podane za: Dzieci ulicy. Raport z socjologicznych badań terenowych na zlecenie Miejskiego Programu Przeciwdziałania Przestępczości Młodzieży w Krakowie, red. B. Sierocka, M. Drewniak, Kraków 2009.) Według danych Rzecznika Praw Dziecka cytowanych w tym dokumencie 60 tys. dzieci to dzieci ulicy. Trudno oszacować faktyczną liczbę odzwierciedlającą skalę tego zjawiska, ponieważ wśród „dzieci ulicy” są też te mające rodziny, nocujące w domu a tylko większość czasu wolnego lub przeznaczonego na naukę spędzają poza nim.
Dziecko ulicy w Polsce większość czasu spędza na podwórkach i ulicach, gdzie zaspokaja swoje dziecięce potrzeby. Dzieci te pochodzą najczęściej z rodzin dysfunkcyjnych, w których występują problemy takie jak: brak umiejętności wychowawczych rodziców, alkoholizm, ubóstwo, przemoc domowa, przestępczość, wielodzietność, bezrobocie, złe warunki mieszkaniowe, niski poziom higieny. Są to także dzieci którym rodzice nie poświęcają czasu i uwagi oraz są wychowywane w chłodzie emocjonalnym. Dzieci takie, pragnąc być zauważone, znajdują oparcie w grupie rówieśniczej na podwórku, gdzie przejmują negatywne wzorce, przez co wpadają w konflikty z prawem, zaniedbują obowiązki szkolne i już w bardzo młodym wieku stają się ofiarami uzależnień.
Już w 1901 r. Janusz Korczak wydał książkę pt. „Dzieci ulicy” opierając się na relacji z towarzyszenia warszawskim dzieciom w ich drodze życiowej.
Ośrodek Adopcyjny w Rzeszowie zaprasza do lektury publikacji pod redakcją Krzysztofa Biela
https://wydawnictwo.ignatianum.edu.pl/sites/wydawnictwo/files/publikacje_pdf/dzieci_ulicy.pdf