Zrozumieć FAS Płodowy Zespół Alkoholowy - stereotypy, dylematy, wyzwania.
To temat konferencji, która odbyła się w dniu 20.04.2017r. w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II. Konferencja ta została zorganizowana przez Instytut Pedagogiki - Katedry Psychopedagogiki KUL oraz Rodzinny Dom im. Serca Jezusa w Lublinie. W konferencji, jako słuchacze, wzięli również udział pracownicy Ośrodka Adopcyjnego w Rzeszowie.
Poruszone zostały następujące tematy:
- wstępne rozpoznawanie FASD „bramą" do udzielenia pomocy dziecku, rodzicom i opiekunom (dr n. med. Krzysztof Liszcz),
- stymulacja polisensoryczna dzieci z FASD (mgr Marcin Machowski),
- lecząca siła więzi rodziców z dzieckiem (dr hab. Dorota Kornas - Biela)
- doświadczenia opieki nad dziećmi z zespołem FAS w Rodzinnym Domu Dziecka im Serca Jezusa w Lublinie (s. mgr Anna Kaczmarczyk)
- diagnoza i terapia specjalnych potrzeb edukacyjnych ucznia z FAS (dr hab. Ewa Domagała - Zyśk, mgr Joanna Wołos).
Konferencję zakończyło wystąpienie mamy adopcyjnej, która podzieliła się swoimi trudnościami ale też sukcesami i radościami związanymi z wychowywaniem dziecka z diagnozą FASD.
Po wykładach pracownicy Ośrodka Adopcyjnego wzięli udział w ciekawych warsztatach, poprowadzonych przez praktyków z zakresu pracy z dzieckiem i rodziną.
Podczas konferencji zaznaczano, że dzieci z FASD stanowią bardzo zróżnicowaną grupę, różnią się między sobą w zakresie rozwoju i funkcjonowania. Dr n. medycznych Krzysztof Liszcz podkreślał, że wczesna diagnoza daje dzieciom szansę na skuteczną pomoc. Stanowi podstawę do zaplanowania procesu terapii. Konieczne jest jednak stałe monitorowanie rozwoju i ocena bieżących potrzeb oraz osiągnięć dziecka. Ponadto podczas wystąpień prelegenci wskazali na różne formy pomocy dziecku z FASD oraz metody stymulowania rozwoju na jak najwcześniejszym
jego etapie życia. Dr hab. Dorota Kornas - Biela zwróciła uwagę na znaczenie pozytywnych więzi rodzinnych dla prawidłowego funkcjonowania dzieci obciążonych rozwojowo. Natomiast mgr Marcin Machowski pokazał jak istotna dla rozwoju dziecka z FASD, dla poprawy jego funkcjonowania jest m. in. terapia polisensoryczna, umiejętne pobudzanie i wyciszanie systemu nerwowego. W trakcie konferencji prelegenci podkreślali, że bardzo ważne jest by kochać dziecko, rozumieć jego potrzeby i możliwości. Wychowanie dziecka z FASD stawia przed rodzicami wyzwania. Nie można jednak patrzeć jedynie na dysfunkcje dziecka. Istotne jest by znajdować i rozwijać jego zasoby. Nazwać słabe i mocne strony. Zauważać jakie problemy ma dziecko, a nie skupiać się na tym jakie trudności z dzieckiem mają opiekunowie. Trudnych zachowań dziecka nie należy traktować jako celowych, wymierzonych przeciwko opiekunom. Ważne jest by rozumieć emocje oraz potrzeby dziecka i odpowiadać na nie ze zrozumieniem oraz miłością. Zaakceptowanie przez rodziców ograniczeń dziecka pomoże im poradzić sobie z obwinianiem siebie za brak sukcesów i postępów. Natomiast dziecko zyska poczucie akceptacji bezpieczeństwa. W trakcie konferencji podkreślono wielokrotnie, że wychowywanie dziecka z FASD niesie ze sobą nie tylko trudności ale również wiele radości i satysfakcji. Istotne jest by dostrzegać postępy w rozwoju dziecka i z nich się cieszyć.
Konferencja była okazją do wymiany doświadczeń oraz sformułowania praktycznych wniosków do pracy w Ośrodku w kontekście kierowania dzieci z FASD do adopcji.